Mohammad Alizadeh - Eshghe Fogholadeh

کِی می خوای بشینی تا من...واست از خودم بگم باز

صبر تو چقدره تا من...بشکنم پشتِ یه آواز

عزیزم قصه نمی گم...نمی خوام بهِم بخندی

یا فقط به احترامم...چشم رو هر چی هست ببندی

عزیزم زخمای بابا...مال عشقِ فوق العاده ست

به خدا اشکای بابا...بیخودی نیست،بی اراده ست

نمی خوام بونه بگیری...که چرا زخمیه سینَم

یا اَزم دلت بگیره...که نشد تو رو ببینم

اگه می بینی رفیقام...هنوزم مَردن و تنها

اگه حتی یه ستاره...نشده به اسمِ بابا

غمی نیست ما برقراریم...اون بالا یکیو داریم

پشتِ ابرِ بی قراری...عمریه چشم انتظاریم
...